23 grudnia 2010
Wszystko jest, jak przed rokiem,
na szybach srebrne kwiaty
i ten sam obraz w ramach okien,
świat biały, jak opłatek… Będzie Wigilia! – Uśmiechną się ludzie,
do świątecznej zasiądą wieczerzy –
błogosławiony grudzień!…
„W żłobie leży – któż pobieży…” Pamiętaj: będą
ludzie smutni, opuszczeni,
niepotrzebni nikomu –
i nikt z nimi słowa nie zamieni,
nie zaprosi do swego domu… Weź do ręki biały opłatek,
choćbyś nawet nie miał go z kim dzielić –
i życz szczęścia całemu światu,
niech się wszystkie serca rozweselą!…